ZEINTZUK DIRA IRAKASLE BATEN ROLAK?

Hona hemen guk sortutako mapa kontzeptuala irakaslearen rolen ingurukoa. Espero dugu zuen gustokoa izatea!

Changing paradigms ( Ken Robinson)

CHANGING PARADIGMS

1- Zergatik adierazten da eskola iraganeko tresna dela?

Urteetan zehar gizartea aldatuz joan da, baina hezkuntza alorrak ez ditu moldaketarik jasan. Ikasgelan hezkuntza metodo eta tresna berdinak erabiltzen dira. Haurrak, globalean ikusten dira; hau da, pertsona bakoitzari ez zaio era indibidual batean laguntzen eta behatzen.

2- Zertan bereizten dira pertsona akademikoak eta ez akademikoak?

Akademikoa, oinarrizko ikasketak, unibertsitate tituluak dituztena dira. Ez-akademikoak berriz, titulo akademikorik ez dituztenak dira.

3-Zeintzuk dira trebetasun akademikoak?
Oinarrizko tresnak menperatzen dakitenak, trebetasun akademikoa dute. Hau da, Alfabetatze akademikoa dutenek, trebetasun akademikoa dute.
Aipatu beharra dago, gaur egun tituluek garrantzi gutxiago dutela.

4- Aurrekoari jarraituz, akademikoak ez diren trebetasunak eskolaz kanpo gelditu beharko lirateke ? Adibideak eman.
Ken Robinsonek esaten du, lehengo eskoletan eta gaur eguneko eskoletan, ez direla alderdi batzuk kontuan hartzen, edota, hainbat trebetasun eskolaz kanpo gelditzen direla aipatzen du. Hala nola, ingurunea, autonomia pertsonala, hizkuntzak ( ahozkoa, idatzizkoa, gorputz adierazpena), artearekin zerikusia dutenak. Hauek guztiak, kanpo geratzen dira, akademikoak ez direlako.

5- Zer adierazten du Ken Robinson-ek TDAH delakoari buruz? Zer uste duzue zuek?
Ken Robinsonek zioen, TDHA, epidemia moderno bat zela. Zer gertatzen da haurrak TDHA dutela diagnostikatzen dutenean?, segituan medikamentuak ematen dizkiotela, hauekin, beren portaera zein izaera guztiz aldatzen dizkiotenak. Beraz, haurren pontetziala ez da garatzen, eta hauen sormena oztopatzen dute, haurrak robotak bihurtuz.


6-Ken Robinson-en ustez, nola daude antolatuta gure eskolak? Nolako eredua segitzen dute?
Eskolak, industriaren eredua jarraitzen dute. Umeak sailkatzen dira.

7-Zure ustez, eskolan ikasleen sormena bultzatzen ote da?
Ez. Ikasleen sormena ez da lantzen, haurrei eskura ematen zaiolako dena. Pensamiento dibergente. Eskola lehiakorrak ez dator bat batasunarekin. 

Gabon guztioi!

Hona hemen Loris Malaguzziren olerki bat. Espero dugu zuen gustokoa izatea.

Haurra
ehunez egina dago.
Haurrak ehun hizkuntza ditu
ehun esku
ehun pentsamendu
ehun pentsatzeko era
jolasteko eta hitz egiteko
ehun beti ehun
entzuteko era
harritzeko maitatzeko
ehun poztasun
abesteko eta ulertzeko
ehun mundu
aurkitzeko
ehun mundu
sortzeko
ehun mundu
amesteko.

Haurrak
ehun hizkuntza ditu
( eta gainera ehun ehun ehun)
baina laurogeita hemeretzi lapurtzen dizkiote.
Esaten diote:
pentsatzeko eskurik gabe
jarduteko bururik gabe
entzuteko hitz egin gabe
ulertzeko alaitasunik gabe
maitatu eta harritzeko
pazkotan eta Gabonetan soilik.
Esaten diote:
jadanik existitzen den mundua aurkitzeko
eta ehunetik laurogeita hemeretzi lapurtzen dizkiote.
Esaten diote:
jokoa eta lana
errealitatea eta fantasia
zientzia eta irudimena
zerua eta lurra
arrazoia eta ametsa
ez doazela elkarrekin.
Eta esaten diote
ehun ez dela existitzen .
Haurrak dio:
" hala ere ehun existitzen da".

UMEEN NAZIOARTEKO EGUNA! #A20

Gaur, azaroak 20, Haurren Nazioarteko Eguna da, horregatik haien eskubideen alde lan egitea garrantzitsua da, haiek merezi dutelako! Hona hemen, umeen eskubideak azaltzen dituen argazkitxo bat:

Zuen gustokoa izatea espero dugu! GORA HAURRAK!!!! 

GOGOETA: zertarako eskola ? zertarako hezkuntza?

  Gaur egun, asko hitz egiten da hezkuntzari eta eskolaren funtzioari buruz, baina ez dago ideia bateratu bat gai honi buruz. Dena dela, era askotako hezkuntzak daude behar desberdinak asetzen dituztenak. Ondorioz, gizaki bakoitzak bere beharren araberako hezkuntza hautatu egiten du. Adibide esanguratsuenak honako hauek izan ahal dira: Homeschooling-a, hezkuntza bereiztua edo eskola tradizionala. Bakoitzak bere alde positiboak eta negatiboak izanik.

  Alde batetik, eskola tradizionalaren ondorio positiboei dagokionez, haurrek behar duten arreta jasotzen dute eta beraiek behar duten informazioa modu egokian irakasteko gaitasuna daukaten pertsonek zaintzen dituzte. Gainera, beste haur batzuekin sozializatzeko eta elkar lanean aritzeko aukera dute. Beste aldetik, hezkuntza generalizatua da. Hori dela eta, haur guztiek erritmo berdina jarraitu behar dute eta horrek, haur batzuen atzerapena dakar. Ez hori bakarrik, eredu tradizionalaren helburua haurrek azterketa gainditzea da; azkenean, ikasitakoa ahazten dute. Beraz, metodo hori erabilgarria ez dela esan genezake.

  Homeschooling metodoari dagokionez, hezkuntza modu indibidualago batean irakasten da eta horrek, haurren garapena bultzatzen du. Hezkuntza mota honen alde txarrena, sozializazioaren gaia da. Beraz, haurrak bakarrik egotera ohitzen dira, eta bizitzan zehar eta taldean lan egiterakoan zailtasunak zuertatzen zaizkio.

  Hezkuntza bereiztuaren kasuan, emaitza akademikoei dagokionez, ikerketek diote emaitzak hobeagoak direla. Hala ere, haurretan honek arazoak sor ditzake haien jarreran. Izan ere, bereizita egoteak ez du sozializazioa bermatzen, diskriminazioa baizik.

  Azkenik, argi dagoena da haurrek edozein hezkuntza jasota ere, oinarrizko printzipioak, besteekin jarrera egokiak izaten eta elkarlanean aritzen ikasi behar dutela. Hezkuntzarik jaso ezean, haurrek arazoak izango zituzten beste haurrekin harremanak izateko edota etorkizunean lana bilatu ahal izateko. Horregatik esan genezake, ezinbestekoa dela heziketa maila jakin bat izatea.

"LA BELLA BESTIA" istorioaren iruzkina

TESTUINGURUA

Ipuin guztietan, emakume guztiak, zoriontsu izateko, ederrak izan behar garela erakusten digute. Txikiak garenetik, estereotipo batzuk definitzen dira eta gero gure etorkizunean eragina izaten dute.

Ipuin honekin, estereotipo horiek apurtzea lortzen da. Itsusia izanda, zoriontasunean bizi da, eta ederra izatea lortzen duenean, zoriontsu izateko egiten zituen gauza guztiak, ezin ditu egin, beraz, ez da hain zoriontsu. Istorio honekin, zoriontsu izateko, itsusia zein ederra izateak, ez du zertan baldintzatu behar.

ROLAK

Betiko ipuinetan, rolak oso definituta daude, eta honen adibide bat “La bella y la bestia” da. Emakumea “bella”, oso neska polita da eta bizitzan nahi duena lortzen du ederra delako. Gizona berriz, oso itsusia da, eta horregatik, beldurra ematen du eta ez dute maitatzen.

Beldarraren istorioan, rol horiek apurtzen dira. Beldarrak, hasiera batean itsusia izanda, zoriontsu da eta gero, tximeleta eder batean bihurtzean, nahiz eta lehen egiten zituen gauzak ezin egin, bere ahalmenen barruan, ahal den neurrian zoriontsu izaten saiatzen da.

IRITZI PERTSONALA

Oso ondo iruditzen zaigu estereotipo eta rolekin apurtzeko betiko ipuinen istorioak aldatzea. Txikiak garenetik, pelikula eta ipuinen bidez, rol batzuk definitzen dira, eta horrek, gure bizitzan eragin handia egindako arazo bihurtu da. Gauzak pixkanaka aldatzen doaz, baina rol eta estereotipo horiek haurrei erakustea saihestu beharko zen. Pertsona itsusia edo pertsona polita izatea, oso gauza subjektiboa da. Pertsonaren arabera, gauza bat polita izango da eta bestearentzat, berriz, itsusia. Gainera pertsonen edertasun erreala, barrutik dago, hau da, pertsonalitatea. Beraz, pertsona guztiak, zoriontsu izateko aukera dugu, itsusi edo polita izatea kontuan hartu gabe.

LA BELLA BESTIA

Había una vez, una oruga verde, peluda, babosa y con los ojos saltones. La verdad es que no era una oruga muy bonita, pero era la oruga más simpática de todo el jardín en el que vivía. Se llamaba Lola y le encantaban las flores. Se lo pasaba genial correteaba entre las flores y jugaba con todos los insectos. Los saltamontes le enseñaban a saltar, las abejas le enseñaban a recoger polen, con las hormigas jugaba al escondite y las libélulas la llevaban volando de un lugar

a otro del jardín, como si fuera en helicóptero.

Era la oruga más fea y más feliz de todo el lugar. Un buen día, empezaron a plantar flores nuevas en el jardín, y con las

nuevas flores llegaron insectos de otros lugares, que cada vez que veían a la oruga verde, peluda, babosa y con los ojos saltones se reían de ella. Decían que era la oruga más

fea que habían visto jamás. La pobre oruga empezó a dejar de comer y a dejar de jugar. Estaba tan triste que lo único

que hacía era arrastrarse despacito entre los arbustos más pequeños para camuflarse y que no la vieran llorar.

Uno de esos días tristes empezó a encontrarse extraña, decidió acostarse a descansar y dormir y dormir hasta que se le pasase el malestar. A la mañana siguiente una mariposa del Reino de las María-Posadas la visitó y le dijo: “¡Bienvenida a nuestro reino!, pronto dejarás de ser una fea bestia para ser

una bella mariposa”. Nuestra amiga no entendió bien lo que quería decir y continuó con su plácido sueño.

Pasaron dos días y la oruga seguía durmiendo. Cuando se despertó fue a lavarse las gotas de rocío que la noche había dejado sobre ella. Cuando se vio reflejada en el agua ¡SE PEGÓ UN SUSTO ENORME! Casi no se reconocía, su cuerpo peludo y baboso había cambiado hasta convertirse en una hermosa mariposa, tenía unas alas tan grandes y coloridas que se confundían con los colores del arco iris. Su aspecto era totalmente diferente. Se fue corriendo para que la vieran aquellos insectos que se burlaban de ella, para que vieran lo hermosa que era ahora. Al verla todos se quedaron con la boca abierta. Llamó a los saltamontes para saltar con ellos, pero sus patas ya no le permitían hacerlo como antes. Llamó a las abejas para recoger polen con ellas, pero sus alas eran tan grandes que se quedaba todo el polen pegado en ellas y era muy difícil limpiarlo después. Llamó a las hormigas para jugar al escondite, pero era imposible con su tamaño esconderse en el hormiguero. Llamó a las libélulas para subirse sobre ellas e imaginarse que iba en helicóptero, pero su peso lo impedía, ya que sus alas sólo le permitían volar como una mariposa.

Fue entonces cuando echó de menos ser una oruga y se dijo: “antes yo no era bella pero no me preocupaba, vivía feliz, me arrastraba por las hojas verdes de los árboles y podía jugar con mis amigas y amigos sin temor a mancharme o perder

mis colores”. Quería jugar como lo hacía antes. Comprendió que la belleza no es nada importante y que tener amigos y amigas para jugar es el mayor tesoro que una oruga puede

tener. Entonces decidió que si era feliz siendo oruga ahora tenía que aprender a serlo siendo mariposa. Así que despreocupándose de su fealdad o belleza, se prometió disfrutar cada día con sus amistades, viviendo y aceptándose tal y como era.

LAUKITXO-ren istorioa

Eguerdi on!

Gaurko honetan, aniztasunarekin zerikusia duen bideo bat utziko dizuegu. Laukitxo-ren istorio honekin, gaur egungo gizartean ematen diren egoerak islatzen dira, benetan dagoen arazoa zein den azalduz. Desberdintasunak aldatu nahian, ez ditugu pertsona bakoitzaren benetako ezaugarriak kontuan hartzen eta horrek ez du inklusioa bultzatzen. Beraz, pertsona guztien ezaugarriak kontuan hartu behar dira, ingurua eta baliabideak ezaugarri horietara egokituz eta bazterkeria saihestuz, horrela,  gizarte INKLUSIBO bat lortuz.

ETXEKOLANEN LEHENENGO GREBA

Pil-pilena dagoen gaia da etxekolanena. Espainian etxekolan ugari bidaltzen dituzte eta umeek ez dute denbora librerik. Beraz, guraso asko kexkatuta daude haien seme-alaben hezkuntzaz eta lehenengo greba antolatu dute asteburu honetan. Gurasoak kexatzen dira haien seme-alabekin denbora igarotzen ez dutelako, beti haien logelan giltzapetuak daudelako.

CEAPA-k antolatu egin du greba. Haien helburu nagusiena da etxekolanak murriztea edo ez izatea. Guraso talde honek aitortu du eskolan ikasgai bat falta dela " mi tiempo libre" deiturikoa. Gurasoek familia batera egoteko denbora eskatzen dute, azkenean umeak etxekolanekin ezin dio denborarik eskeini familiari, beti lanpetuta dagoelako.

Artikulu osoa irakurtzeko hona hemen artikulua.

Honako webgune honetatik berreskuratua:  http://www.abc.es/sociedad/abci-primera-huelga-deberes-espana-arranca-este-proximo-semana-201611021246_noticia.html?ns_campaign=gs_ms&ns_mchannel=abc_es&ns_source=fb&ns_linkname=cm_general&ns_fee=0